Kappen met dat coronatoegangsbewijs

Een volledig verlaten Rembrandtplein tijdens de tweede lockdown, 8 april 2021 (eigen foto)

 

Kappen met dat coronatoegangsbewijs

Door Hans van Tellingen (*)

Hoera, versoepelingen! Na de winkels gaan ook de horeca en de culturele sector weer open, net als de sportclubs. Op de nieuwsbulletins zijn de enthousiaste berichten niet van de lucht. Iedereen is blij dat men meer open mag. Horeca-uitbaters zouden nog het meest opgetogen blij zijn. Maar is dat wel zo? 80% van de horeca-uitbaters is toch écht niet blij met dat coronatoegangsbewijs. Omdat het veel omzet kost. Al helemaal (zie de situatie in Duitsland) als dat via ‘2G’ is. En daarbij: is dat coronatoegangsbewijs wel nodig? Heeft het überhaupt wel positieve effecten? En belanden we juist niet van de regen in de drup? En halen we hiermee niet het spreekwoordelijke ‘paard van Troje’ naar binnen?

Coronatoegangsbewijs is het paard van Troje

Het CoronaToegangsBewijs, het CTB, is een gotspe. Een onding. En hoogst onwenselijk. Of het nu in de vorm van 3G is (vaccinatiebewijs plus mogelijkheid tot testen), 2G (alleen gevaccineerden en ‘herstelden’ hebben toegang, dit is de kwalijkste vorm) of 1G (alleen toegang met negatief testbewijs): het maakt niet uit. Het blijft een onding. ‘Wel of niet gevaccineerd zijn’ heeft geen invloed op je eventuele besmettelijkheid. Gevaccineerden kunnen net zo makkelijk dat virus overdragen als niet gevaccineerden. Zo blijkt uit dit Harvard-onderzoek. En ook onze eigen ‘Follow the Money’ heeft het CTB al gefileerd. En de TU Delft, een door het Ministerie van VWS besteld onderzoek notabene, zag slechts marginale voordeeltjes, die bij lange na niet opwegen tegen alle nadelen. Dat Ernst Kuipers pertinent de waarheid niet sprak hierover tijdens de persconferentie van 25 januari, is dan ook hem zeer kwalijk te nemen.

En het is eigenlijk nog erger dan we al dachten, want als men gevaccineerd is gaat men ook de deur uit als men symptomen heeft, een niet gevaccineerde zal dat niet zo snel doen. Met andere woorden: een CTB kan juist leiden tot méér besmettingen.

Maar nog veel belangrijker is dat het CTB ethisch niet door de beugel kan. Mensen worden uitgesloten van activiteiten. Er wordt openlijk gediscrimineerd. En tja, dat leidt ertoe dat mensen toch in feite gedwongen worden om zich te laten vaccineren. Dat zij gedwongen worden om toch een boostershot te nemen (terwijl men al dubbel gevaccineerd was). Alles om dat groene vinkje maar te behouden. Het kan niet. Het moet niet. Het mag niet. Het is moreel verwerpelijk. Alles waar de westerse democratie voor staat, al onze vrije westerse waarden, worden op deze manier weggegooid.

Burgers moeten hun medeburgers niet controleren

Ik hoor het overal. Vriendengroepen die uit elkaar vallen. Families die uiteen worden gereten. Relaties die op de klippen lopen. Bedrijven die op springen staan door hoogoplopende ruzies. En een maatschappij die desintegreert. Vooral omdat het coronabeleid onnodig polariseert.

Burgers moeten andere burgers niet controleren. Niet op de sportclub. Niet in de winkel. Niet in het restaurant. Niet in de kroeg. Niet in het onderwijs. Niet in het theater. Niet in de bios. Niet in de concertzaal. Nergens niet. De coronapas en 2G leiden tot een samenleving die uitmondt in achterdocht en wantrouwen. Iedereen die meegaat in dit beleid, is zijn eigen virtuele gevangenis aan het bouwen. Wie ging slapen in democratie, wordt wakker in een autocratie.

Dus: spreek je uit tegen de (indirecte) vaccinatieplicht en de invoer van het coronatoegangsbewijs. Want dat kan de opmaat zijn naar een staatscontrolesysteem. Iets waar ook de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, op hint. Want met een QR-code zou je uiteindelijk kunnen kijken of iemand wel een goed burger is, wel de goede meningen heeft, niet teveel CO2 of stikstof uitstoot. Niet te vaak de deur uitgaat. Enzovoort.

We leven niet in China. Stop deze alomvattende neiging tot staatscontrole. Onze samenleving gedijt alleen bij een beetje chaos. Zonder controle. Een samenleving in vrijheid is een gelukkige samenleving. Een inventieve samenleving. Een creatieve samenleving. Iets waar het de laatste jaren aan heeft ontbroken.

Het CTB is het paard van Troje dat wij vrijwillig binnenlaten. Niet doen. Ook niet als dit de randvoorwaarde is van onze overheid om uit de lockdown te komen. Het leidt alleen maar tot meer ellende.

Oproep aan de brancheverenigingen, sportkoepels en culturele instellingen

Met het coronatoegangsbewijs zijn het dus geen versoepelingen die worden toegepast, maar juist verzwaringen. Horeca-, cultuur- en sportsector (ja, ook uw vereniging om de hoek) delven hun eigen graf. Alleen massaal ‘nee’ zeggen helpt. En dat zal dienen te gebeuren door de brancheorganisaties/sportkoepels/cultuurorganisaties. Laat hen dan maar de rechtszaken voeren, terwijl het bericht aan de leden zal moeten zijn dat zij gewoon open kunnen. Laat de brancheverenigingen als InRetail (winkels, mocht het ook daar doorgang vinden) en KHN (horeca) maar zeggen tegen hun leden dat ze gewoon open kunnen en moeten (zonder coronatoegangsbewijs) en dat zij als brancheverenigingen het dan juridisch uitvechten met de overheid. We moeten druk blijven zetten. Onder druk wordt alles vloeibaar. Gewoon doorgaan.

Want als grondrechten dusdanig worden geschonden door de overheid, terwijl er geen significant positief effect is, dan heeft het coronatoegangsbewijs geen bestaansrecht. Al helemaal niet als de omzet van de ondernemer dusdanig wordt geschaad, dat deze niet meer kan overleven. Spreek u daarom uit. En red de ondernemer. En passant redt u daarmee de complete samenleving, Want zonder ondernemers resulteert een gemankeerde samenleving. Een samenleving zonder samenhang. Een samenleving zonder creativiteit. En een samenleving zonder belastinginkomsten. De ondernemer vormt het fundament van de hele maatschappij.

____________________________________________

*)       Hans van Tellingen is sociaal geograaf en is directeur/eigenaar van winkelcentrumonderzoeker Strabo bv. Hij is hoofdauteur van ‘Waarom Stenen Winkels Winnen’. Als sociaal wetenschapper is Hans tevens een dossiervreter en een fanatiek waarnemer van maatschappelijke, economische en politieke ontwikkelingen. Hans publiceert vrijwel wekelijks artikelen in De Ondernemer, EW (Elsevier Weekblad), OpinieZ, Retailtrends, Emerce, Stadszaken en anderen.