‘Burgemeester Bruls: wees alstublieft geen boeman voor de retail’

(eigen foto: winkelcentrum Zuidplein te Rotterdam, najaar 2018)

 

Burgemeester Bruls: wees alstublieft geen boeman voor de retail’

Door Hans van Tellingen *)

Minister Grapperhaus en burgemeester Bruls gaven op 9 november een persconferentie. Grapperhaus namens het kabinet. En Bruls als voorzitter van het Veiligheidsberaad. Dus namens alle burgemeesters van de 25 veiligheidsregio’s. De heer Grapperhaus was, zoals wel vaker de laatste tijd, genuanceerd: ‘Het aantal besmettingen daalt, maar we zijn er nog niet. We moeten heel erg op onze hoede blijven voor dit virus. Mogelijk komt er volgende week meer duidelijkheid over wat wel en wat niet kan in december.’

Alleen via het internet bestellen?

De heer Bruls deed er vervolgens een schepje bovenop. Dat kan. Maar beseft de heer Bruls wel wat de impact is van zijn woorden als hij zegt dat ‘het in elk geval niet de kerst of oud en nieuw zal zijn zoals we die van vorig jaar kennen’? En dat hij, een ongekozen politicus, ‘de coronamaatregelen niet te veel en te snel wil versoepelen om een derde golf te voorkomen’? Waarna Bruls vervolgt: ‘In september en oktober schoten de besmettingscijfers weer omhoog. We kunnen daarom alleen kerstinkopen doen op rustige momenten. En we moeten zo veel mogelijk via het internet bestellen’.

Zonder goed functionerende retail ook geen goede gezondheidszorg

Tja. Dat wekt de indruk dat de heer Bruls zelf niet winkelt. Of dat hij in ieder geval niet zo goed door heeft waar hij het over heeft. Er werken een slordige 850.000 mensen in de retail. En is daarmee een grote banenleverancier. Zou de heer Bruls dat beseffen? Dit is een sector van groot belang. En, in weerwil van allerlei rampspoedverhalen de afgelopen jaren, een nog steeds grotendeels winstgevende sector. In de retail wordt geld verdiend. En zonder belastinginkomsten uit deze sector kan de overheid ook niet functioneren. Zonder belastinginkomsten kunnen immers ook geen ambtenaren-, ministers- en burgemeesterssalarissen betaald worden. En is er ook geen geld voor onderwijs en goede gezondheidszorg. Met alle gevolgen van dien.

Laten we het er maar op houden dat het in ieder geval weinig sensitief is

De heer Bruls citeert graag de filosoof Immanuel Kant: ‘Optimisme is een morele plicht’. Nu kan ik me daar goed in vinden. Maar wat is de waarde van deze opmerking als een hele sector de nek om wordt gedraaid? Als jou het ondernemen onmogelijk wordt gemaakt? ‘Een ondernemer vindt altijd een oplossing’. Klopt. Dat zeg ik ook altijd. Maar ja, als jou het ondernemen wordt belemmerd door vergaande overheidsbemoeienis, in dit geval de coronamaatregelen, dan wordt dat lastig. Zo niet volstrekt onmogelijk.

De ellende die de webwinkel veroorzaakt

Daarbij, webwinkels weten eigenlijk geen winst te maken. En zijn te beschouwen als Ponzi Schemes of piramidespelen. Dat kunt u hier lezen. Daarbij brengen webwinkels een hoop leed met zich mee. Zoals:

• De bestelbusjes verstoppen de stad. En vervuilen deze.
• Veel van wat wordt geretourneerd (met name aan kleren) wordt vernietigd. Webwinkels zijn grote vervuilers.
• Webwinkels betalen geen winstbelasting. Want ze maken geen winst. En ze leveren dus geen bijdrage aan de overheid. En aan de maatschappij.
• Webwinkels zijn vaak stevig gefinancierd. En banken lopen terugbetaling mis. We weten allemaal dat in 2008 banken gered moesten worden door de staat. Dus in feite door de belastingbetaler.
• Cynisch wordt het als je erachter komt dat een bedrijf als Picnic ook de rechten van de medewerkers niet zo serieus neemt.
• En daarbij stapelen de laatste tijd de nieuwe argumenten zich nog verder op. Het begrip ‘bezorgschaamte’ is geïntroduceerd. Vaak zijn mensen ook zwaar geïrriteerd om de pakketjes van de buren aan te nemen. Sommige bezorgers zijn daarnaast niet de prettigste mensen in de omgang. En gedragen zich soms asociaal. Door bijvoorbeeld gevaarlijk op de stoep te parkeren. Zodat kinderen minder veilig kunnen spelen. Tevens leiden al die bestelbusjes tot meer ongelukken. Soms met fatale afloop.
• Ook niet onbelangrijk zijn de gigantische hoeveelheden verpakkingsmateriaal. Karton, plastic. Noem het maar op. Nogal oneerlijk omdat fysieke winkeliers zelfs verplicht geld in rekening moeten brengen voor een simpel tasje. En omdat zij bijvoorbeeld precariobelasting dienen te betalen.
• En los van dat. Bestellen op internet is ook helemaal niet leuk. Zo berekende het Centraal Bureau voor de Statistiek dat 50 procent van alle internetshoppers jaarlijks veel klachten hebben. Daar word je toch niet vrolijk van?

Online bestellen is verder prima, maar haal het op in de winkel.

Natuurlijk is internet prima. Ikzelf ben er ook aan verslaafd (aan Twitter dan met name). Maar een webwinkel kan alleen overleven als er tevens stenen winkels worden geopend. En natuurlijk kun je als succesvolle van origine stenen retailer (als bijvoorbeeld Zara) ook de webverkopen stimuleren. Maar stenen winkels vormen altijd de basis. Anders kun je simpelweg geen winst maken. In de winkel kun je dan, als toch via internet besteld wordt, de spullen ophalen. Dat scheelt bezorgkosten en met name een hoop retourneerkosten. Tevens, als klanten er toch zijn, kun je de consument verleiden tot het verrichten van meer aankopen. Dan resulteert een lange kassabon.

Dus ja, prijs de stenen winkel juist, heer Bruls

Zonder winkels is er geen functionerende binnenstad. Zonder winkels is er te weinig sociaal contact. Veel mensen zijn dol op winkels. Ontzeg hen dat plezier niet. En al helemaal nu niet, omdat er ook geen andere ‘verzetjes’ mogelijk zijn. De stenen winkels zorgen voor sfeer in de stad. Zij dienen als ontmoetingsplaats. En zij zijn tevens de sponsor van de voetbalclub. De hockeyclub. En de honkbalclub. Stenen winkels zorgen voor samenhang in de maatschappij. Vormen het fundament van de samenleving.

Al moet je als winkelier er wél wat voor doen

Om naast winkelier ook ondernemer te zijn is niet altijd even vanzelfsprekend. Je moet er wel wat voor doen, namelijk. Wat? Dát kunt u hier in uitgebreide vorm lezen. Maar bottom line is het volgende. ‘Hou van je zaak. Hou van je producten. Weet er met liefde over te vertellen. Hou van je klant. Zoek de oprechte verbinding met die klant. Doe niet moeilijk over retouren. En wees -als je zelfstandig bent- voorzichtig met korting. Tegen de prijzen van ketens kun je toch niet op. Geef liever een cadeautje of een extraatje. En focus op je eigen plek. De winkel. Gebruik internet -sociale media- om mensen naar je winkel toe te halen. Via passende evenementen en mooie acties. Maar bovenal met liefde. Mensen waarderen oprechtheid. Het zal beloond worden. Het gaat om service en ondernemerschap’.

Mensen vinden het leuk om naar een leuke plek te gaan. En daar ter plekke te consumeren. Of dat nu een hapje is, een drankje of dat mensen producten aanschaffen? Het maakt niet uit. Kopen doen mensen het liefst dus juist op die leuke plek. Samen met andere mensen.

En nu dan, in deze coronatijd?

Blijf als winkelier vriendelijk tegen je klanten. En doe alsjeblieft niets in de gebiedende wijs. Als je bijvoorbeeld een mondkapjesbeleid hebt? Vraag het dan vriendelijk om eentje om te doen. En deel ze desnoods ook uit. Het liefste met jouw eigen logo erop. Zo maak je van een bedreiging een kans. En valt jou juist sympathie ten deel.

Dus vertrouw de winkelier, heer Bruls

Winkeliers kunnen ervoor zorgen dat het niet te druk wordt in de winkel. En buiten in de winkelstraat is het eigenlijk nooit te druk. Buiten is dat virus (vrijwel) niet over te dragen. Steun dus de winkelier, heer Bruls. Dat is mijn uitdrukkelijk en vriendelijk verzoek. Dat is in hun belang, in ons belang én ook in uw belang. Want zonder winkeliers zijn er ook geen belastinginkomsten. Zonder belastinginkomsten is er ook geen goed functionerende overheid. Is er geen geld voor de lonen van ambtenaren, ministers én burgemeesters. En is er ook geen geld voor een goed functionerende gezondheidzorg. Zonder winkels is daarbij ook de samenhang in de maatschappij ter ziele. Dat wil niemand toch? En daarbij is het oude normaal sneller terug dan menigeen denkt. Daar kijkt vrijwel iedereen naar uit. Ik verwacht dat u dat ook doet.

___________________________

*)       Hans van Tellingen is Geograaf en Regioloog en is directeur/eigenaar van winkelcentrumonderzoeker Strabo bv. Hij is hoofdauteur van ‘Waarom Stenen Winkels Winnen’. Meer info over dit boek: https://strabo.nl/waarom-stenen-winkels-winnen. Hans schrijft vaak blogs voor Elsevier Weekblad, Retailtrends, De Ondernemer, OpinieZ, Stadszaken en vele anderen.